Een paar weken geleden, op 4 maart, schreef mijn collega Lennart van der Zwaan een blog over persoonsgerichte leefstijlgeneeskunde op de werkvloer #Hoedan?!. Ontzettend leuk hoe hij schreef over het project waar we samen aan werken. En hoe anders ziet de wereld er nu uit! Daags na de blog van Lennart werd in Nederland de corona-uitbraak een heuse corona-crisis. En precies 8 dagen na het verschijnen van zijn blog werden verregaande beperkingen voor ons dagelijks functioneren opgelegd.
Leefstijl en corona
Er lijkt een verband tussen leefstijl en corona, zoveel is duidelijk. We zien in alle statistieken dat mensen met een leefstijlgerelateerde ziekte een hoger risico lopen op een ernstiger beloop van het virus dan gezonde mensen. Wetenschappers gaan de komende tijd zeker uitzoeken welke risicofactoren bijdragen aan dit ernstiger beloop. Ze gaan proberen grip te krijgen op dit vraagstuk. Zodat mensen die een verhoogd risico lopen in de toekomst gerichte adviezen kunnen krijgen hoe ze dit risico kunnen verminderen, onder andere door leefstijlinterventies.
Maar zo ver is het nog niet. En daarom leven nu veel mensen die lijden aan een ziekte als Type 2 Diabetes in spanning. Ongetwijfeld hebben de deelnemers aan de gepersonaliseerde leefstijlinterventie die Lennart beschreef hier ook last vast. De interventie in het bedrijf zal ook wel gestopt zijn, vanwege de verregaande beperkingen die zijn opgelegd. Althans, dat dacht ik zelf. Maar toen ik vorige week Hinke Anja Werkman belde – de bedrijfsarts die deze interventie uitvoert en begeleidt – bleek dit allerminst het geval.
Vastberadenheid
Wat schetste mijn verbazing. Ondanks de corona-uitbraak en alle beperkingen die gelden, zijn de deelnemers aan de interventie nog net zo vastberaden als voorheen om hun diabetes om te keren. Zij willen van hun pillen af en maken hier werk van. Op een creatievere manier en meer digitaal dan wij ooit hadden gedacht. #Hoedan?! Is de vraag die Lennart eerder stelde en die bij mij nu ook weer op komt. Hoe doen ze dat dan? Nou, gewoon, zo: Sporten in de sportschool kan op dit moment niet, maar thuis sporten kan wel. Wandelen, fietsen, oefeningen in de achtertuin. En hoewel het jammer is dat ze niet samen kunnen sporten, zijn de collega’s nog steeds samen met het programma bezig. De WhatsApp groep wordt intensief gebruikt om elkaar de ondersteunen. Ook de bedrijfsarts, de diëtist en de fysiotherapeut ondersteunen ‘virtueel’. Zij maken deel uit van de WhatsApp groep, waarin zij vooral vragen beantwoorden en deelnemers motiveren om door te blijven gaan. De fysiotherapeut heeft oefeningen online gezet en de diëtist voert haar gesprekken met de deelnemers nu via de computer. Alleen het plan om sport-shirts te laten maken met de tekst “wij zijn al begonnen” ligt even stil.
Wil je meer weten over deze interventie en hoe leefstijlgeneeskunde en arbocuratieve zorg elkaar kunnen versterken kijk dan vooral naar deze video van een gesprek dat ik recent had met Hinke Anja Werkman over leefstijlgeneeskunde en werk.
Leefstijlgeneeskunde en werk: “wij zijn al begonnen”!!!
Ik vind het inspirerend om te zien dat de medewerkers die mee doen aan het omkeer-programma ook in deze bijzondere omstandigheden de motivatie weten te vinden om door te zetten. Ik hoop dat het andere organisaties motiveert om ook in deze tijd na te denken over de gezondheid van hun medewerkers met leefstijlgerelateerde aandoeningen. Misschien juist nu! Ik denk daar graag over mee en ben bereikbaar als je daarover als leidinggevende of arbeidsgerelateerde zorgprofessional met mij wilt sparren.
